Een stad in Italië met een Griekse oorsprong, dan hebben we het over Gallipoli. De naam afgeleid van ‘Kalepolis’, wat ‘mooie stad’ betekent. Als inwoner zeker iets om trots op te zijn. De witgepleisterde huizen met platte daken doen je dan ook direct denken aan Griekenland. Gallipoli is een ware parel voor toeristen die van cultuur, geschiedenis en … vis houden.
Het centrum van de stad ligt op een eiland
Gallipoli ligt op een klein schiereiland en de oude stad vind je op een mini-eiland ernaast. Het eiland bestaat uit Lecce steen. Een rotssoort die vooral uit kalk bestaat. De 2 stadsdelen zijn met elkaar verbonden door een fotogenieke boogbrug, gebouwd in de 17e eeuw. De muren en de torens die de stad ooit tegen indringers beschermden, houden nu stormen buiten de deur. En zij presenteren de charme uit het verleden. Beklim de vestingmuur voor een uitzicht op de vuurtoren van Faro Santa Andrea.
Een ijzersterke vesting op het water
Ooit Grieks maar daarna in de handen gevallen van vele andere volkeren. Dit heeft een duidelijke stempel achtergelaten op het bijzondere stadje. De onlangs gerenoveerde vesting geeft bezoekers de kans zich onder te dompelen in de geschiedenis. Dwaal door de torens, tunnels en prachtige zalen en voel eeuwenoude verhalen. Gallipoli is zowel romantisch als vechtlustig te noemen. De muren en torens van de vesting spreken voor zich betreft het ene deel, voor het andere deel haast je je naar de Fontana Greca. Deze Grieks-Romeinse fontein is de alleroudste fontein in heel Italië.
Vis, vissen en de vissers
Dat er veel vis gegeten wordt in Gallipoli mag geen verrassing zijn. Aan visrestaurants dan ook geen gebrek. Waag je ook naar de vismarkt bij de oorspronkelijke gracht van het kasteel. Hier vind je de echte Vangst Van De Dag van Gallipoli. Zuppa de Pesce is populair in de hele regio Apulië. Zo ook in Gallipoli. En daar drink je natuurlijk een flink glas Salentino bij.
Tijdens hun vistochten kijken de vissers vanaf het water uit op het heiligdom van Santa Maria del Canneto en de kapel van Santa Cristina, de patroonheilige van de stad. Geliefd door alle mensen die op zee werken.
